ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ
Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΟΝΟΘΕЇΣΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
«Δεν έχουμε να χάσουμε παρά το κεφάλι μας»
Αυτό το τέλος επεφύλασσε για τους αρνητικούς ήρωες, τόσο στην τέχνη όσο και στη ζωή, ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς (και μάλιστα, κυριολεκτικά, ήτοι χωρίς photoshop). Μόνο οι θετικοί ήρωες ήταν αποδεκτοί, γιατί αυτοί ήταν επιδεκτικοί σε κάθε είδους εκμετάλλευση και καπηλεία. Ήταν όμως η εκμετάλλευση ηρώων, αγίων, οσιομαρτύρων εφεύρεση του Στάλιν; Σε ποιο βαθμό η θεολογική του παιδεία τον εφοδίασε με την τεχνογνωσία να επινοήσει μια νέα θρησκεία και μια Εκκλησία με τα χαρακτηριστικά κυρίως του Βατικανού, αλλά και πιο πρωτόγονων θρησκειών; Εις τρόπον ώστε η μετάνοια να μετατρέπεται σε αυτοκριτική, ο αφορισμός σε διαγραφή, οι οικουμενικές σύνοδοι σε κομματικά συνέδρια, τα σκηνώματα σε μαυσωλεία... Όσο για την πυρά που έκαψε τον Τζορντάνο Μπρούνο, αντικαταστάθηκε από τους πάγους της Σιβηρίας, όπου καταψύχθηκαν οι βιολόγοι που τόλμησαν να αποκαλύψουν ως απατεώνα τον Λυσένκο. Και πώς ο στοργικός Πατέρας κάθε μονοθεϊστικής θρησκείας, ο Καλός Ποιμένας που νοιάζεται τα τέκνα του, μεταλλάχθηκε σε Τιμωρό και Φόβητρο, σε Εξολοθρευτή των «υπόπτων»‒ ήτοι των διαφωνούντων και των φωναχτά σκεπτομένων‒ εν τέλει, δηλαδή, σε Πατερούλη;
Αιρετικοί και αποστάτες, Ιερά Εξέταση και ιδεολογικές επιτροπές, μετάνοια και αυτοκριτική, αφορισμός και διαγραφή, τα σημεία στα οποία ομοιάζουν θρησκεία και κομμουνισμός είναι πολλά. Δεκαεπτά καταγράφουν οι δύο συγγραφείς στο δεύτερο μέρος του βιβλίου: όπως η Εκκλησία βρίσκεται «υπό διωγμόν» έτσι και το Κόμμα είναι συνεχώς ένα «περικυκλωμένο φρούριο». Εξορκισμός, εξάλειψη της εικόνας, καπηλεία ηρώων και αγίων είναι πρακτικές από τις οποίες δεν απείχαν ούτε οι αρχαίοι έλληνες, ούτε η Ορθοδοξία.
«Οπως οι άγιοι ανήκουν στην Εκκλησία έτσι και οι νεκροί ανήκουν στο Κόμμα. Οπως οι μάρτυρες πεθαίνουν για τη Δόξα του Κυρίου, έτσι και οι ήρωες θυσιάζονται για το Κόμμα», εξήγησε ο Νίκος Μπελογιάννης με ένα παράδειγμα: τον «ευπρεπισμό» από το Κόμμα του τάφου του πατέρα του στο Γ΄ Νεκροταφείο της Νίκαιας τον Μάρτιο του 2006, προκειμένου να ετοιμαστεί για την επίσκεψη της γενικής γραμματέως του ΚΚΕ στην εκδήλωση μνήμης για την εκτέλεση του Μπελογιάννη στις 30 Μαρτίου του 1952. «Θεωρούν τους νεκρούς ιδιοκτησία τους», κατέληξε, τόσο για το Βατικανό όσο και για τον κομμουνισμό.
«Ο σταλινισμός δεν είναι μόνο ένα αντιδραστικό σύστημα, μια αντιδραστική ιδεολογία, είναι ολόκληρος τρόπος μη σκέψης και τρόπος μη ζωής» είπε ο Νίκος Μπελογιάννης και διευκρίνισε: «Οταν είσαι ζωντανός το Κόμμα καθορίζει τι θα κάνεις. Αλλά, είτε είσαι ζωντανός είτε είσαι νεκρός, το Κόμμα αποφασίζει και ξαναποφασίζει και ματααποφασίζει τι έχεις κάνει. Σου γράφει και σου ξαναγράφει την προσωπική σου ιστορία. Το ζούμε αυτόν τον καιρό με τη "βιομηχανία αποκαταστάσεως"». ΤΟ ΒΗΜΑ
Ο Νίκος Μπελογιάννης είναι γιός του αντιστασιακού, μέλους της Κ.Ε. του ΚΚΕ Νίκου Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά. Γεννήθηκε στη φυλακή τον Αύγουστο του 1951, και έναν χρόνο αργότερα ο πατέρας του καταδικάστηκε από το στρατοδικείο και εκτελέστηκε, ενώ η μητέρα του αποφυλακίστηκε το 1964. Ο ίδιος μεγάλωσε στα χέρια της θείας του, Διδώς Σωτηρίου. Είναι απόφοιτος της Σχολής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αγγελική Κώττη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο πολιτιστικό τμήμα της εφημερίδας "Ριζοσπάστης" (1978 - 1992) και της εφημερίδας "Έθνος" (1992 - σήμερα). Άλλα βιβλία της: "Μάνος Κατράκης", (επιμέλεια υλικού με τον Κώστα Κουτσαυτίκη), "Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει" (μυθιστόρημα). Έχει επιμεληθεί την έκδοση "Μελίνα Μερκούρη" και έχει συμμετάσχει στο CD-ROM για τη Μελίνα που εξέδωσε το υπουργείο Πολιτισμού. Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Τομές", "Διαβάζω", "Νέα Εστία", "Η Λέξη". Είναι επιμελήτρια του αρχείου αυτογράφων έργων Γιάννη Ρίτσου, το οποίο είναι κατατεθειμένο στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.
Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάρτιος 2012
Αριθμός σελίδων : 160, Τιμή : 13,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-009-2
