Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΒΟΙΩΤΙΑ από Γάλλο αρχαιογνώστη σε πρώτη δημοσίευση

ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ Mantegna 1497 Μουσείο Λούβρου
Léon A. Olivier
A Mademoiselle Polymnie K.
Χαιρετισμός στην Βοιωτία
Salve alma parens!


Ύστερα από μια πορεία κοπιαστική
αντίκρισα του Κιθαιρώνα το δερβένι:
θέαμα ανείπωτο, εικόνα ονειρική,
ο πιο όμορφος ορίζοντας τον τόπο δένει.

Των πιο αρχαίων ημερών η πόλη,
η Θήβα, μέσ’ στον κάμπο λαμπυρίζει.
 Η πλούσια γη της, γόνιμο περβόλι,
χωρίς να εξαντλείται, πρασινίζει.

Ο Παρνασσός, ο Ελικών ελατοφόρος,
η επιβλητική του Σαγματά οξύτης,
μ’ όλη τη χάρι του, μπροστά, το Πτώον όρος
και πίσω μακριά η κορυφή της Οίτης.

Τα Λεύκτρα, οι Πλαταιές μέσ’ στην ευδία,
θυμίζουν αρχαιότητες που υμνούνται,
σκόρπιες σ’ αυτά της δόξης τα πεδία,
που τα παλιά τους κλέη αναγεννιούνται.

Βλέπω από ‘δω ψηλά το αιώνιο γαλάζιο
του ουρανού της Αττικής, το μέγα θάμβος,
όπου απ’ το φως το λαμπερό και το καθάριο
παίρνει μιαν όψη συγκλονιστικήν ο κάμπος.

Εδώ το φως κάπως γλυκά ξανθίζει˙
τα περιγράμματα ξεθωριασμένα ˙
ένας ατμός τα πάντα πλημμυρίζει
κι απ’ την αχλύ είν’ όλα καλυμμένα.

Ω! γοητευτική, πανέμορφη, Βοιωτία,
χώρα με δόξα, μ’ αρετή και με τιμή,
ποιος στην υπεροχή σου δεν θα κάμει μνεία,
στο μόχθο των ανθρώπων σου και στην απαντοχή;!

Απέναντι στην φινετσάτη Αθήνα
λάμπεις εσύ, μέσ’ στην απλότητά σου.
Έλληνες άλλοι έδρεψαν της Τέχνης κρίνα
αλλά πιο έντιμα υπήρξαν τα παιδιά σου.

Η γλυκιά και υγρή σου ατμοσφαίρα,
τις δροσερές γυναίκες σου στολίζει.
Η Τανάγρα! καθώς φωτίζει η μέρα,
η ευφορία της στη γη καρπίζει.

Του Θέσπι η ωραία κόρη, η Φρύνη,
της καλλονής το μέτρο προσδιορίζει,
έτσι που η Αφροδίτη αντίγραφο έχει μείνει
της Φρύνης, στους αιώνες να τη θυμίζει.

Αυλίδα, στη θάλασσά σου, δίχως κύμα,
οι Έλληνες συγκέντρωναν τα πλοία,
κι είδαν εκείνο το αθώο θύμα,
απ’ των θεών να διαφεύγει τη μανία.

Ο Κάδμος πρόσφερε το δώρο τ’ ακριβό
στης ένδοξης μητρόπολής σου τα παλάτια,
σημάδια που ‘καναν το Λόγο ικανό
για να μπορεί να κουβεντιάζει με τα μάτια.

Εδώ γεννήθηκεν η έννοια του τείχους,
που κλει την ένδοξη την πόλη πέρα ως πέρα,
κάτω απ’ της λύρας του Αμφίωνα τους ήχους,
που αρμονικοί επλημμυρίζαν τον αέρα.

Της πιο μεγάλης δόξας είσαι η κοιτίδα.
Ο Ηρακλής τέκνο δικό σου και προστάτης.
Των τύμβων σου η σκιά καλύπτει με φροντίδα
την Αντιγόνη και τον κρύφιον έρωτά της.

Στη Θήβα είδε το φώς, τη δοξασμένη,
ο Διόνυσος, θεός του οίνου, της χαράς.
Κρασί! που ‘χει τη δύναμη να ευφραίνει
και να μεθάει τα βάθη της καρδιάς.

Χαιρώνεια με τον στέρεο προμαχώνα
και με τον τύμβο των νεκρών σου νέων,
από την ένδοξη εκατόμβη του αγώνα ˙
τον ύπνο τους επαγρυπνά ο Λέων.

Απ’ του Επαμεινώνδα τ’ άστρο ο ουρανός σου
κι απ’ του Ησίοδου, φωτίζεται, Βοιωτία ˙
από τον Πελοπίδα και τον Πίνδαρό σου,
την Κόρρινα, τον Πλούταρχο, την Ιστορία.

Ένδοξη χώρα, η Ιστορία σ’ αγαπάει ˙
μάχεται κάθε μια καρδιά με την καρδιά σου,
γιατί το φωτοστέφανο ακτινοβολάει
του πόνου, γύρω απ’ τ’ ακριβό διάδημά σου.

Μετάφραση: Γιώργος Χ. Θεοχάρης


Ο Léon A. Olivier, Γάλλος, πιθανότατα διπλωματικός υπάλληλος, έζησε για πολλές δεκαετίες στην Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα. Αρχαιογνώστης, κατείχε την λατινική και αρχαία ελληνική γλώσσα καθώς και την νέα ελληνική. Συνεργάτης από τις αρχές της δεκαετίας του 1880 μέχρι το 1914 του περιοδικού «Ποικίλη Στοά», δημοσίευε ποιήματα με ελληνικά θέματα στη γαλλική γλώσσα. Στα ελληνικά δημοσίευσε μία μελέτη με τίτλο Καταγωγή και χαρακτήρ των Αράβων, καθώς και εντυπώσεις από την Κωνσταντινούπολη. Επίσης ένα άρθρο με τίτλο Ο Ναπολέων τη νύχτα του Βατερλώ. Το 1886 εκδόθηκε στην Αθήνα το βιβλίο του Grammaire elementaire du grec moderne και το 1896 το δίγλωσσο (ελληνογαλλικό) Les Jeux Olympiques 776 av. J.C. – 1896. Το 1894 εξέδωσε το Εγχειρίδιον Ζατρικίου. Μας είναι άγνωστες οι ημερομηνίες γέννησης και θανάτου του. Γ. Χ. Θ. 


Ο Γιώργος Χ. Θεοχάρης (Δεσφίνα Φωκίδος 1951) ζει στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας. Τύπωσε τις ποιητικές συλλογές: Πτωχόν Μετάλλευμα, εκδόσεις Εμβόλιμον, 1990, Αμειψισπορά, εκδόσεις της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λεβαδείας, 1996, Ενθύμιον, εκδόσεις Καστανιώτη, 2004. Δημοσιεύει κείμενα λογοτεχνικής κριτικής και επιμελείται την έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού Εμβόλιμον.
Τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο 2011 στην κατηγορία Χρονικό - Μαρτυρία για το βιβλίο του "ΔΙΣΤΟΜΟ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 1944 - ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ" εκδ. βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ.
Το 2014 κυκλοφόρησε και πάλι από τις εκδόσεις βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του με τίτλο "Πιστοποιητικά θνητότητας".

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

ΤΡΟΦΩΝΙΑ 2014 ολόκληρο το πρόγραμμα των προγραμματισμένων εκδηλώσεων

ΤΡΟΦΩΝΙΑ 2014

Ο Δήμος Λεβαδέων σας καλεί να παρακολουθήσετε τις εκδηλώσεις των Τροφωνίων 2014 του κορυφαίου πολιτιστικού θεσμού για την πόλη της Λιβαδειάς.    
Οι εκδηλώσεις που έχουν προγραμματισθεί για φέτος τόσο σε συνεργασία με τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους όσο και με καταξιωμένους καλλιτέχνες καλύπτουν το σύνολο των πολιτιστικών ενδιαφερόντων των θεατών των Τροφωνίων και αναδεικνύουν τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις σημαντικών Ελλήνων ερμηνευτών και ηθοποιών καθώς και την πολιτιστική πρόταση τοπικών συλλόγων, των σχολικών θεατρικών παραστάσεων, των θεατρικών ομάδων και των καλλιτεχνών της πόλης μας.
Οι φετινές εκδηλώσεις ξεκινούν στις 10 Αυγούστου που τραγουδάμε για την αυγουστιάτικη πανσέληνο στον αρχαιολογικό χώρο στη Χαιρώνεια και συνεχίζονται σχεδόν καθημερινά από τις 20 Αυγούστου μέχρι 28 Σεπτεμβρίου.  Οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν μέσα από ένα μεγάλο εύρος εκδηλώσεων που συμπεριλαμβάνει θεατρικές, μουσικές, μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις καθώς και εικαστικές και φωτογραφικές εκθέσεις. 
Για έναν ολόκληρο μήνα οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύσουν στον κόσμο της δημιουργίας και του πολιτισμού, στην πανέμορφη περιοχή της Κρύας. 


                                                                                              Νικόλαος Παπαγγελής

Ο Δήμος Λεβαδέων σας ενημερώνει ότι:
Με ευθύνη των συντελεστών της ακυρώνεται η θεατρική παράσταση «Σ’ αγαπώ αλλά… Το Διαζύγιο» που είχε προγραμματιστεί να παρουσιαστεί στο Ανοικτό Θέατρο Κρύας την Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014.                           



Ο Δήμος Λεβαδέων σας ενημερώνει ότι:
Ακυρώνεται η συναυλία της Ελένης Βιτάλη, η οποία ήταν προγραμματισμένη να παρουσιαστεί στο Ανοικτό Θέατρο Κρύας το Σάββατο 23 Αυγούστου 2014,
λόγω αιφνίδιας εκτροπής της υγείας της κας Βιτάλη. Ακολουθεί το δελτίο τύπου της διοργανώτριας εταιρείας: «Με λύπη μας ανακοινώνουμε τη ματαίωση της καλοκαιρινής περιοδείας της Ελένης Βιτάλη, σε Κύπρο και Ελλάδα, για λόγους ανωτέρας βίας που οφείλονται σε αιφνίδια εκτροπή της υγείας της. Σύμφωνα, με το ιατρικό ανακοινωθέν, η κα Βιτάλη βρέθηκε να πάσχει από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, επεισόδια αναγωγών και εισροφήσεων γαστρικού περιεχομένου. Συνέπεια των επεισοδίων συνέβη χημική λαρυγγίτιδα και ψευδοπολύποδες των φωνητικών χορδών. Συνεστήθη φαρμακευτική αγωγή, αφωνία επί ένα (1) μήνα και επανεξέταση. Στην περίπτωση που η φαρμακευτική αγωγή δεν αποδώσει, προτείνεται και χειρουργική αντιμετώπιση».
Ακυρώνεται η συναυλία της Ελένης Βιτάλη, η οποία ήταν προγραμματισμένη να παρουσιαστεί στο Ανοικτό Θέατρο Κρύας το Σάββατο 23 Αυγούστου 2014, λόγω αιφνίδιας εκτροπής της υγείας της κας Βιτάλη.                                                                            

 





 








Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Η ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ İHSANOĞLU ΣΤΙΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ - ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ της Σοφίας Λαμπροπούλου


Η ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ İHSANOĞLU ΣΤΙΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ: ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

της Σοφίας Λαμπροπούλου

(RIEAS Assistant Researcher)

Copyright: Research Institute for European and American Studies (www.rieas.gr)
Publication Date: 3 August 2014
Εν όψει των προεδρικών εκλογών της Τουρκίας, που θα διεξαχθούν στις 10 Αυγούστου 2014, αξίζει να σημειωθεί ότι στις 16 Ιουνίου τα δύο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης ανακοίνωσαν την υποψηφιότητα του Ekmeleddin İhsanoğlu ως κοινού υποψήφιου προέδρου. Πιο συγκεκριμένα, το κυβερνών τουρκικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έχει ανακοινώσει την υποψηφίοτητα του Ισλαμιστή Πρωθυπουργού Recep Tayyip Erdoğan, και το κεντροαριστερό  Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) σε συνεργασία με το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) την υποψηφιότητα του διπλωμάτη και πρώην επικεφαλής του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, Ekmeleddin İhsanoğlu. Επιπλέον, ως υποψήφιος την κουρδικών κομμάτων εμφανίζεται ο πρώην δήμαρχος του Diyarbakır, Selahattin Demirtaş.
Η απόφαση των μεγάλων κομμάτων της αντιπολίτευσης να προτείνουν ως κοινό υποψήφιό τους τον Ισλαμιστή και προερχόμενο από το συντηρητικό χώρο Ekmeleddin İhsanoğlu αποτέλεσε μία ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας.
Ο υποψήφιος της κοσμικής αντιπολίτευσης γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου, γνωρίζει πολύ καλά τον ισλαμικό κόσμο καθώς και το χώρο της διπλωματίας. Αποφοίτησε από τη Σχολή Τεχνών και Επιστημών Ain Shams του Πανεπιστημίου της Αιγύπτου. Παρέμεινε στην Αίγυπτο και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στη Σχολή Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου Al-Azhar, και το 1974 έλαβε το διδακτορικό του από το Τμήμα Επιστημών του Πανεπιστημίου της Άγκυρας. Επίσης, είναι ιδρυτής του Τμήματος Ιστορίας της Επιστήμης στη σχολή Γραμμάτων του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης.  Για 10 συναπτά έτη, από το 2004 έως και το 2013, ήταν επικεφαλής του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης ως Γενικός  Γραμματέας και κατά τη διάρκεια της θητείας του επιτεύχθηκαν μεγάλοι στόχοι στον τομέα της οικονομίας, του εμπορίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Επί της ουσίας, με την εκλογή του Τούρκου υποψηφίου İhsanoğlu στην γενική γραμματεία του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, η Τουρκία κατόρθωσε να αποκτήσει έναν ηγετικό ρόλο στον ισλαμικό κόσμο.
Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, η συνένωση της αντιπολίτευσης στο όνομά του αποτελεί μία έξυπνη κίνηση. Όσον αφορά στους Κούρδους, είναι προφανές ότι δεν στρέφονται εναντίον του, γεγονός που αποτυπώνεται σε πρόσφατη ανακοίνωσή του Κουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) το οποίο τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας İhsanoğlu.
Ο İhsanoğlu στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας έχει ξεκινήσει περιοδεία σε μεγάλες αλλά και μικρότερες πόλεις της Τουρκίας. Στις ομιλίες του δίνει μεγάλη έμφαση στη σημαντικότητα των προεδρικών εκλογών και τονίζει ότι η χώρα πρέπει να μείνει ενωμένη, αλλά και ότι το αξίωμα του προέδρου είναι αυτό που εγγυάται την ασφάλεια του κράτους. Υπόσχεται γαλήνη, σταθερότητα και πολιτικές επιλογές υπέρ αδιακρίτως όλων των πολιτών με γνώμονα τα συμφέροντα του έθνους, προκειμένου να επιβιώσει το κράτος και να υπάρξει εθνική ενότητα. Έχοντας ως βασικό σύνθημα  της υποψηφιότητάς του τη φράση: “Ekmek için Ekmeleddin”, που σημαίνει «για ψωμί (ψηφίστε) Ekmeleddin», καθίσταται προφανές ότι η οικονομία της χώρας και η ανάπτυξή της αποτελεί βασικό πυλώνα της προεκλογικής του καμπάνιας.
Ως κοινός υποψήφιος των δύο κομμάτων της αντιπολίτευσης εκτιμάται ότι έχει στο πλευρό του ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Τουρκίας. Και τούτο διότι η συνεργασία της κεντροαριστεράς με την ακροδεξιά έχει προκαλέσει μεγάλη συσπείρωση γύρω από το όνομα του İhsanoğlu, ο οποίος πλέον έχει κερδίσει και την υποστήριξη επτά ακόμη κομμάτων. Χαρακτηριστικά, υπέρ της υποψηφιότητας του τάσσονται το Δημοκρατικό Αριστερό Κόμμα (DSP), το Δημοκρατικό Κόμμα (DP), το Ανεξάρτητο Κόμμα Τουρκίας (BTP), το φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (LDP), το κουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP), το Κόμμα Μεγάλης Ένωσης (BBP) και το Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα (DHP). Αξίζει ωστόσο να επισημανθεί ότι ένα τμήμα των ψηφοφόρων του CHP φαίνεται να τηρεί επιφυλακτική στάση έναντι του İhsanoğlu κυρίως λόγω του έντονου ισλαμικού του παρελθόντος.
Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, οι πρώτες δημοσκοπήσεις που διεξήχθησαν αμέσως μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας İhsanoğlu δείχνουν ένα μεγάλο προβάδισμα για τον Erdoğan της τάξης του 20%, με ποσοστό 55,2% έναντι του İhsanoğlu ο οποίος έπεται με ποσοστό 35,8%. Σε επόμενες δημοσκοπήσεις ωστόσο, οι οποίες τοποθετούνται στα τέλη Ιουνίου και εντεύθεν, τα ποσοστά σταδιακά μειώνονται με τον Erdoğan να προηγείται και πάλι, αλλά με μία διαφορά της τάξης του 15%. Υπάρχουν εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες δεν πρέπει να αποκλειστεί η πιθανότητα ανατροπής των αποτελεσμάτων των διεξαχθεισών δημοσκοπήσεων. Σε περίπτωση μάλιστα που διεξαχθεί δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στις 24 Αυγούστου 2014, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά συμπεριλαμβανόμενης και της νίκης İhsanoğlu, η οποία εκτιμάται ότι θα φέρει ανατροπή στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και τον Αραβομουσουλμανικό Κόσμο.

 
Συγκεκριμένα, η πιθανή νίκη του İhsanoğlu στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές της Τουρκίας εκτιμάται ότι θα είναι μία συνέχεια του έργου, που ο ίδιος είχε επιτελέσει  στον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ). Ως Γενικός Γραμματέας του ΟΙΔ, αλλά και ακόμη νωρίτερα ως ιδρυτικός Γενικός Διευθυντής το 1980 του διακυβερνητικού Κέντρου Ερευνών Ισλαμικής Ιστορίας, Τέχνης και Πολιτισμού IRICA που ανήκει οργανωτικά στον ΟΙΔ, συνέβαλε σημαντικά στην προώθηση του διαπολιτισμικού και διαθρησκευτικού διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και του μουσουλμανικού κόσμου, επισημαίνοντας την αναγκαιότητα κοινωνικό-οικονομικών μεταρρυθμίσεων προκειμένου να επιτευχθεί οικονομική ανάπτυξη. Είναι ένθερμος υποστηρικτής των δικαιωμάτων των μουσουλμανικών μειονοτήτων και απαιτεί τον «σεβασμό» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Επιπρόσθετα, στη διάρκεια της θητείας του στον ΟΙΔ φάνηκε να υποστηρίζει επιθετικές ενέργειες και πολιτικές των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα  αποτελεί το γεγονός ότι προώθησε πολιτικές ενάντια στη διακυβέρνηση Άσαντ στη Συρία και, σύμφωνα με τα διεθνή έντυπα μέσα, έχοντας τη βοήθεια του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας AKP, του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας προσπάθησε να αναστείλει τη συμμετοχή της Συρίας στον ΟΙΔ.
Όπως καθίσταται προφανές, μεγάλο στοίχημα του İhsanoğlu αποτελεί η διεξαγωγή επαναληπτικών προεδρικών εκλογών με στόχο την επίτευξη έστω και οριακής νίκης, η οποία αναμφισβήτητα θα σηματοδοτήσει την έναρξη μίας νέας περιόδου για την Τουρκία. Ως εκ τούτου, η ουσία της εκλογικής πρόκλησης βρίσκεται προ των πυλών…

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Οι αναγνώστες μας προτείνουν: «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου» του Γιάννη Καλπούζου

Οι αναγνώστες μας προτείνουν.
Νέα ετικέτα στο μπλογκ με τα βιβλία που ενθουσιάζουν τους αναγνώστες του βιβλιοπωλείου μας και τα προτείνουν στους υπόλοιπους.
 
ΓΡΑΦΕΙ Η ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΜΑΡΙΤΑ ΑΜΟΙΡΙΔΟΥ


Στο «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου» ο Γιάννης Καλπούζος πραγματεύεται με ξεχωριστό τρόπο μιαν ιδιότυπη ιστορία αγάπης που γεννιέται τη δεκαετία του εβδομήντα στην ελληνική επαρχία. Είναι η ιστορία αγάπης του Άνδη και της Θάλειας, μιας αγάπης βαθιάς μα βασανισμένης από τα  αυστηρά κοινωνικά στερεότυπα-προκαταλήψεις της εποχής της και τα πολιτικά φαντάσματα του ελληνικού μετεμφυλιακού παρελθόντος, για τούτο και βασανιστικής για τους ήρωες της.

Γύρω από την ερωτική ιστορία του Άνδη και της Θάλειας συμπλέκονται και διαπλέκονται περίτεχνα, πολιτικά γεγονότα, κοινωνικές συγκρούσεις, έκπτωση ηθών και αξιών, καθώς και αποκαλύψεις του φιμωμένου ιστορικού γίγνεσθαι. Έτσι παρακολουθούμε το πέρασμα της χούντας από την ελληνική ύπαιθρο και τον απόηχο στην Ελλάδα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, τις καταλήψεις, πορείες και  εμπρησμούς στην Αθήνα από αναρχικούς και αντιεξουσιαστές. Ταυτοχρόνως βλέπουμε πώς παραδόθηκε ο νεοέλληνας στο νεοπλουτισμό και το ανελέητο κυνήγι του κέρδους και γνωρίζουμε ανείπωτες ιστορίες μίσους, παθών και εγκλημάτων που προκάλεσε ο εμφύλιος πόλεμος.

Για όλα αυτά ο Καλπούζος δημιουργεί ένα μόνιμο κλίμα σκεπτικισμού και προβληματισμού. Στο περιθώριο των ερωτικών περιπτύξεων του Άνδη με τη Θάλεια ή  με τις παράπλευρες ερωμένες του «καραδοκούν» εικόνες και στιγμιότυπα αλληγορικά που δεν αφήνουν τον αναγνώστη να εφησυχάσει. «Η φιγούρα του άστεγου» στη χειμωνιάτικη Αθήνα «που ξεμπρόστιαζε τις κοινωνικές δομές του κράτους…..», η κομμένη γλώσσα του Κύπριου Ερμεία, σαν τη διχοτομημένη από τους Τούρκους Κύπρο, η νεκροκεφαλή-φάντασμα σαν τα άθαφτα μυστικά του εμφύλιου, το αρχοντικό Καλλισπέρη σαν πρότυπο και πρόδρομος της μεταγενέστερης βίλας Παναγιωτόπουλου.

Όλα τα παραπάνω «χτίζονται» μέσα σε μια αφήγηση με πολλές αναδρομές στο παρελθόν, εγκιβωτισμούς και ευφυή ευρήματα. Με περιγραφές απολύτως ρεαλιστικές, και, όπου απαιτείται, νατουραλιστικές, με εικόνες, ήχους και μυρωδιές που μας μεταφέρουν στο παρελθόν. Όσοι έζησαν τις δεκαετίες 70 και 80 θυμούνται αμέσως τις ντίσκο, τον Τραβόλτα, το μπακάρντι κόλα, τα τσιφτετέλια και το σπάσιμο πιάτων στα ξενυχτάδικα, τα σουξέ της Αλεξίου και του Παπακωνσταντίνου και τόσα άλλα.

Κι αν οι περιγραφές των τόπων και της ιστορίας τους μας υπενθυμίζουν την αγάπη του Καλπούζου για την τοπιογραφία, τότε οι περιγραφές όλων των ερωτικών σκηνών του Άνδη με τη Θάλεια παραπέμπουν στο ποιητικό του ταλέντο, στην προσπάθεια του να συνενώσει στο ποιητικό στερέωμα την ουράνια φύση της Θάλειας με τη γήινη του Άνδη. Η συνένωση, ασφαλώς, συντελείται με έναν τρόπο τόσο ποιητικό που θυμίζει τον «Σάρκινο λόγο» του Γ. Ρίτσου: «…..Σε πεινάω. Σε διψάω. Σου δέομαι. Κρύψου, γίνε αόρατη για όλους, ορατή μόνο σε μένα…»

Εξάλλου η ρίμα  και οι μελωδίες διατρέχουν όλο το βιβλίο. Αναγνωρίζει κανείς στίχους από ποιητικές συλλογές και τραγούδια του συγγραφέα διάσπαρτα μέσα στην αφήγηση, κυρίως όμως την ύπαρξη μουσικότητας ακόμη και στον πεζό του λόγο. Ένα λόγο στιβαρό και πεπαιδευμένο, μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής με πολλά στοιχεία από νεοελληνικά ιδιώματα και λέξεις που θυμίζουν Σολωμό, Κάλβο, Παπαδιαμάντη και Καζαντζάκη. Ένα λόγο ευέλικτο, που προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των περιγραφών και της αφήγησης, άλλοτε με λέξεις μπρουτάλ, πειρακτικές, της αργκό και του υποκόσμου και άλλοτε με φράσεις ρομαντικές, ιπποτικές, ύψιστης κομψότητας και ευαισθησίας.

Επειδή, όμως, οι κεντρικοί ήρωες ενός βιβλίου είναι αυτοί που το χρωματίζουν και το καταξιώνουν στη συνείδηση των αναγνωστών του, αξίζει να δούμε συνοπτικά την ψυχοσύνθεση της Θάλειας και του Άνδη.

Η Θάλεια είναι μια ιδιαίτερη κοπέλα των καιρών της. Επιμελής, τακτική και άριστη μαθήτρια, ευγενής και ντροπαλή, γλυκιά και λουσάτη, ξέρει να θέτει στόχους και να τους επιτυγχάνει. Κυρίως ξέρει να αγαπά και να αφιερώνεται ολοκληρωτικά στην αγάπη της. Έτσι αγαπά και σέβεται τη μητέρα της, τις επιθυμίες και τα μυστικά της. Έτσι ερωτεύεται και αγαπά τον Άνδη. Κλείνεται στον εαυτό της, ανέραστη για έξι χρόνια, όταν τον χάνει, και όταν τον ξανασυναντά, τον αποδέχεται και τον ποθεί με όλα τα πάθη και τις αδυναμίες του.

Δίπλα της ο Άνδης, η δεσπόζουσα και καταλυτική προσωπικότητα του βιβλίου. Ένας μικρός ζωηρός, έξυπνος καταφερτζής της ελληνικής υπαίθρου. Χαρισματικός και αγαπητός με τον τρόπο του. Βιώνει τη στέρηση της οικογενειακής θαλπωρής στα χρόνια του εγκλεισμού του στο οικοτροφείο αλλά και αργότερα, ως έφηβος, όταν ο πατέρας του τον αποδιώχνει από τη μητρική αγκαλιά. Έτσι αναγκάζεται να γίνει ένας πραγματικός αγωνιστής της ζωής. Να κατακτήσει την πρωτεύουσα και το χαμένο όνειρό του, τη γνώση και την κοινωνική καταξίωση. Σαν ένας έλληνας Μάρτιν Ήντεν, ρίχνεται στο διάβασμα για να μην υστερεί μπροστά στους μορφωμένους φίλους του. Με τον ίδιο ζήλο γίνεται συλλέκτης «ηδονικών μυρωδικών». Υπακούει, λοιπόν, στους κανόνες της ελληνικής πατριαρχικής κοινωνίας που εξυψώνουν τον άντρα «θηρευτή της ηδονής» και δικαιώνει τον βέλγο ιστορικό Ζαν Κλωντ Μπολόν που διατείνεται ότι: «ο πολιτισμός αρχίζει με την ερωτική κατάκτηση». Εξάλλου οι γυναίκες ένα όνειρο είναι, τα όνειρα αποζητούν και τ’ όνειρο χαρίζουν. Όπως ο Άνδης, που χαρίζει αφειδώλευτα «το δικό του όνειρο» σε όλες τις γυναίκες, άλλοτε σαν τον κόμη Βαλμόν του Λακλός, επιδερμικά, μόνο για την επιβεβαίωση της γοητείας του, και άλλοτε ειλικρινά, βασανιστικά και ολόψυχα, σαν τον Ερωτόκριτο που μάχεται για την Αρετούσα του, τη Θάλεια.  

Το «Ό, τι αγαπώ είναι δικό σου» είναι τελικά ένα αριστοτεχνικά γραμμένο σύγχρονο μυθιστόρημα που τα έχει όλα: έρωτα, ιστορία, πολιτική, φιλοσοφική σκέψη, μυστήριο, αλληγορίες, ίντριγκα, προβληματισμό και, κυρίως, μοναδικούς ήρωες-πρωταγωνιστές. Δίνονται όλα στον αναγνώστη μέσα από μια καθηλωτική και ευρηματική αφήγηση και έναν μεστό και δουλεμένο λογοτεχνικό λόγο – γνωστή και ανιχνεύσιμη τακτική του Γιάννη Καλπούζου. 

Αφήνω για το τέλος, όχι χωρίς λόγο, τη μικρή ευχάριστη έκπληξη που επιφυλάσσει ο συγγραφέας στους Κώους αναγνώστες. Τους «χαρίζει το όνειρο» μιας ρομαντικής και τρυφερής ερωτικής σκηνής, στην κωακή ακτή, υπό τους ήχους και τη μελωδία της απόλυτης, της ιδανικής αγάπης. Βάζοντας τους πρωταγωνιστές του να χορεύουν βαλς στη γη του Ιπποκράτη με το βλέμμα στραμμένο στο Πετρούμι, την άλλοτε κραταιά Αλικαρνασσό, μας καλεί σε ένα ακόμη παιχνίδι συμβολισμών. Ο Άνδης και η Θάλεια στο σταυροδρόμι των πολιτισμών αγκαλιασμένοι, όπως οι Κώοι του χθες και του σήμερα: με την αφοπλιστική ευθύτητα και τον αυθορμητισμό των Δωριέων προγόνων τους, τη φιλομάθεια, το ανήσυχο και ταξιδιάρικο πνεύμα των Ιώνων συμπατριωτών τους, τη ραθυμία, το κέφι και την αφέλεια των Κάρων – ασιατών γειτόνων τους. Έλληνες αυτόχθονες και Μικρασιάτες, που τιμούν το Ευαγγέλιο, μαζί με Μουσουλμάνους πολιτικούς πρόσφυγες και εξισλαμισμένους Τουρκοκρητικούς, που γιορτάζουν το Ραμαζάνι. Αγκαλιασμένοι κι αυτοί με τον τρόπο τους ζουν ειρηνικά στην κωακή γη: ο Παναγιώτης και ο Αλή, ο Βασίλης και ο Χασάν, η Χριστίνα και η Φατμά, η Αναστασία και η Νιαζέ. Άνθρωποι πρόθυμοι, προοδευτικοί και προκομμένοι, άνθρωποι δεκτικοί και δοτικοί. Που ξέρουν να μοιράζονται και γι αυτό και να αγαπούν. Γιατί ό, τι αγαπούν δεν θα είναι ποτέ μόνον δικό τους.-